دکتر عظیم فضلی پور در ابتدا گزارشی از این جشنواره بیان داشتند:
امسال سومین دوره برگزاری جشنواره برند محبوب من می‌باشد. که از مشکلاتی که می‌توان به آن اشاره کرد حمله ی سایبری به سایت جشنواره در زمان رأی‌گیری و اینکه گروه قبلی که سال قبل برگزار می‌کردند ،بااینکه حق copy right برای فراکسیون مجلس است و امسال برای برگزاری گروه پیشگامان را انتخاب کرده‌اند ولی دست به حرکاتی به صورتی موازی انجام داده‌اند که واقعاً تأسف‌بار است.
امسال تقریباً 500 برند در 80 کارگروه حضور دارند و حدود 2 میلیون رأی ثبت‌شده است. مهم‌ترین وجه تمایزی برای برندهایی که شرکت کرده‌اند نسبت به برندهایی که حاضر به ثبت‌نام نشدند در این مراسم شجاعت برندها را اعلام کردند.
این مراسم در تمام دنیا برگزار می‌شود که ما در این جشنواره صرفاً یک فاکتور را در نظر گرفته‌ایم .فقط نظر مردم
در ادامه بیان داشتند که ارزش برند توسط استاندارد 10668 ISO (ارزش‌گذاری برند) فاکتورهای متعددی را در نظر می‌گیریم. که 3 فاکتور اصلی و 8 امواج مختلف دارد که ما در این جشنواره صرفاً یک فاکتور را مدنظر قرار داده‌ایم .که این فاکتور عبارت است از : برند محبوب از نگاه مردم
در ادامه اشاراتی به دوره هزاره جدید و فضای سایبری که در آن قرار داریم داشتند. در این فضا بازاریابی عمودی به بازاریابی افقی تبدیل‌شده است . در بازاریابی افقی طبق آماری که توسط انجمن تبلیغات آمریکا ارائه‌شده است 80% مردم به تبلیغات رسانه‌ای بی‌اعتماد هستند .
مهم‌ترین تبلیغات، تبلیغاتی است که مردم به همدیگر توصیه می‌کنند
بنابراین بهترین فضایی که یک برند می‌تواند خودش را محک بزند در نگاه مصرف‌کننده است، این مصرف‌کننده است که پیشنهاد می‌دهد که این برند را استفاده بکنند یا خیر .
![]()
در مورد وضعیت برند در کشور بیان داشتند که این وضعیت در کشور ایران اسف‌بار است .
دکتر فضلی پور از نبود برند ملی در کشور خبر داد و در ادامه گفت در هر دورهای که دولت عوض می‌شود دیدگاه‌ها هم‌تغییر پیدا می‌کند.به نظر سلیقه‌ای و جناحی است و علت اصلی اینکه ما نمی‌توانیم برند ملی داشته باشیم این است که هر دولت یک دیدگاه و تعریف در مورد برند ملی دارد و دولت بعدی دیدگاه را متوقف و دیدگاه جدیدی را در پی می‌گیرد ،درنتیجه این می‌شود برند ملی نداریم.
ما در دولت هیچ بخشی نداریم که مشخصاً در مورد برند صحبت کند و یا حمایت کند، در بخش خصوصی هم چیزی نداریم ، حتی اتاق‌های بازرگانی هم کمیته‌ای به نام برند و... ندارند و تنها چیزی که هست صحبت شیرین برند است .
درخواست دکتر عظیم فضلی پور از انجمن ملی مصرف‌کنندگان:
در بحث تئوری‌های توسعه اگر نگاه کنیم هرکدام از کشورهای پیشرفته، مهم‌ترین عامل در فرایند توسعه را حفظ حقوق مالکیت فکری می‌دانند، اما در کشور ماقبل از توسعه به حقوق مالکیت فکری پرداخته نشده است و علت اصلی عدم توسعه برندها همین علت است.
در کشور ما وقتی برندها می‌خواهند توسعه پیدا کنند و یا حتی می‌خواهند تولید بدون کارخانه (TNC ) داشته باشند مانند نایک ،آدیداس،اپل و غیره وقتی به اداره ثبت مراجعه می‌کنند تازه اول داستان است .پروانه بهره‌برداری و ... بعد میگویند که چرا کسب‌وکار ما در بانک جهانی افت پیداکرده است.
دکتر فضلی پور از انجمن حمایت ملی مصرف‌کنندگان و فراکسیون مجلس درخواست کرد که ابتدا به بحث حقوقی برند بپردازند و این معضل را در کشور حل کنند وقتی این زیرساخت حقوقی برند حل شود تولیدکننده با خیال راحت می‌تواند به توسعه برند خودش فکر کند نه اینکه هرروز درگیر تقلب برند در بازار داخل و یا بازار بین‌المللی باشد .
![]()
در بحث برند ملی 3 ضلع مثلث باید درگیر باشد تا ما به آن برند دسترسی پیدا کنیم .
دولت :از سال 2005 ما عضو ناظر سازمان تجارت جهانی شده‌ایم. 10 سال به ما مهلت داده شد و برنامه‌های استراتژیک را به ما معرفی کردند.
آیا در دوره 10 ساله گذشته در دنیا قلم کالایی وجود دارد که ما آن را وارد نکرده باشیم؟
دکتر فضلی پور اشاره کردند به اینکه در کشوری که در بستر لبنیات خوابیده است چرا شیر فرانسه و یا پنیر آلمانی در کشور ما وجود دارد؟
ما خودمان یعنی دولت تغییر ذائقه داده‌ایم، در فضایی که ما عضو ناظر سازمان تجارت جهانی بوده‌ایم ذائقه مردم را تغییر داده‌ایم حالا شما تصور کنید ما از امروز عضو فعال WTO بشویم.
آیا در فضایی که ذائقه مردم را تغییر داده‌ایم تولیدکننده داخلی ما می‌تواند با همان برند در فضای مساوی رقابت کند یا خیر؟
این یعنی نابودی تولید داخلی درنتیجه نابودی برند داخل.
تولیدکننده: جامعه تولیدی است که باید کالایی باکیفیت و قیمت تمام‌شده‌ی مناسب عرضه کند که مشتری (جامعه مصرف)بپذیرد که متأسفانه این‌چنین نیست اگرچه استثنا هم وجود دارد .
مصرف‌کننده: مردم جامعه ما همانند جامعه مردم کره جنوبی یا ژاپن نیستند . در کره جنوبی و ژاپن این عادت را ندارند که بعضی کالاهای خارجی را داشته باشند مخصوصاً کالای امریکایی اما جامعه ما برعکس است ما عادت داریم کالای خارجی مصرف کنیم و درنتیجه این ضلع سوم هم خیلی متعادل نیست .
دکتر فضلی پور خیلی خوش‌بین به این هستند که انجمن بتواند این کار کوچک را انجام دهد و مشکلات حقوقی را در جهت ارتقا ء برند ملی در برنامه سال آینده در دستور کار قرار دهد.
در آخر هم درخواستی از برندها داشتند که چشم‌داشتی به بازار هزار میلیارد دلاری برند حلال داشته باشند که ما در حال حاضر کمتر از نیم درصد در آن سهم داریم و یکی از برندهای کشور سوئیس رتبه اول را دربرند حلال دارد ،درحالی‌که ما در ایران این بازار را در اختیارداریم .
پایان بخش اول سخنرانی دکتر عظیم فضلی پور در جشنواره برند محبوب من.
صفحه اصلی
اخبار و تازه ها
تماس با ما
عضویت رایگان در خبرنامه